Daseinstadt,

Dag Siebe,

De reis zit er nu echt bijna op. Dit is mijn laatste blog. De tijd is ongelofelijk snel voorbij gevlogen. De reis was soms lastig, maar ik heb ook mooie momenten beleefd. Het zoeken naar een internetconnectie was soms frustrerend, maar het is toch maar altijd gelukt. Ik ben erg moe geweest, maar tegelijk vaak ook erg ontspannen. Ik mis dit al, terwijl het nog niet helemaal afgelopen is…

Zoals 'saudade' in het Portugees. Een woord dat zich niet in één woord laat vertalen in het Nederlands. Het is het gevoel dat geliefden hebben wanneer ze nog bij elkaar zijn, maar binnenkort afscheid zullen moeten nemen. Ze treuren omdat de tijd die ze samen doorbrengen bijna ten einde loopt terwijl ze tegelijkertijd nog genieten van het samenzijn. De twijfel tussen omslaande emoties…

Dat van die Möbiusband heb je goed gevonden. Het is in zekere zin ook een zaak van elementen die soms wel en soms niet in elkaar lijken over te gaan. Je mannetjes doen me denken aan de platlijven die zelf tweedimensioneel (want plat) zijn en zich niet kunnen inbeelden dat hun universum drie dimensies zou kunnen hebben.

Taal laat dingen ‘verschijnen’. Woorden geven dingen bestaan (blog 24 juni 2012). Taal is ‘zeggen’ in de betekenis van ‘tonen’ (blog 11 juli 2012). Maar wat is de oorsprong van taal? Daar heb ik nog niets over geschreven. Welnu, Heidegger heeft er lang over gedacht en nagedacht want deze vraag komt verschillende keren in zijn werk voor. Het is maar als je alle puzzelstukjes bij elkaar legt dat het geheel duidelijk wordt.

Taal vindt zijn oorsprong in de stilte (kaart Betekenis [88]). Zonder stilte is er geen taal en wanneer taal uit stilte ontstaat, verschijnt er iets. Er verschijnen dingen die dan alleen kunnen zijn en kunnen bestaan, dankzij taal.

Straks vertrekt mijn vlucht. Mijn koffers zijn gepakt en mijn boeken gelezen… Het was niet altijd gemakkelijk in blogs te vatten wat ik wou zeggen en in te schatten of je er iets zou aan hebben en of ik je zou kunnen blijven boeien. Soms betrapte ik me erop dat ik hardop aan mezelf aan het uitleggen was wat ik bedoelde. Binnenkort kunnen we weer ‘in real live ’ discussiëren; dat zal veel beter zijn.

Ik probeer nog wat zon mee te smokkelen ;-).

Dankjewel en dikke kus!

Heidi

Gent,

Dag Heidi,

Wie veel wil zien, moet een beetje afzien, meid! Kom toch maar snel terug: we missen je.

Ik heb toch even moeten nadenken over die wederkerige relatie tussen taal en Dasein. Taal maakt deel uit van Dasein en Dasein maakt deel uit van taal. Het is niet eenvoudig dat voor je te zien. Of toch?

Ken je de band van Möbius? Deze band heeft slechts één oppervlak. Op het eerste zicht, denk je dat er een boven- en een onderkant is. Misschien kan je de ene kant taal heten en de andere kant Dasein. Maar als je één van de twee kanten volgt, loopt die naadloos over op de andere kant. Dus is er maar één kant, toch? Afhankelijk van hoe je naar de ring kijkt zie je één of twee entiteiten.

En als je een mensje bent dat op de Möbiusband rondloopt dan kan je er nooit af, je weet zelfs niet of je boven of onder bent. Dat stel ik me erbij voor als je schrijft dat je niet buiten het kader kan kijken.

Ik heb eigenlijk wel beelden nodig om me dit soort zaken voor te stellen, dan gaat het beter. Het Vergezicht Stilte kan ik op die manier wel smaken. Net omdat je het zo visueel maakt. Het kader bepaalt het kijken en voegt inderdaad iets toe aan het zicht.

Hier zijn we alweer helemaal gewoon aan het Belgische zomerweer. De Gentse feesten zijn begonnen, maar het ziet er naar uit dat ze dit jaar even uitgeregend zullen worden als vorig jaar. Breng je een beetje zon mee?

Vele kussen,

Siebe